Αριθμός απόφασης 2981/2023
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ ΙΔ΄
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 23 Μαρτίου 2023,
για να δικάσει την με προσφυγή με αριθμό καταχώρησης και ημερομηνία κατάθεσης ΠΡ 318/02.03.2021
του ............, κατοίκου.................., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Βενιζέλου-Aλέξανδρου Γεωργίου,
κατά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από τον Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) και στην προκείμενη περίπτωση από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ........., ο οποίος δεν παραστάθηκε.
Κατά τη συζήτηση ο διάδικος που εμφανίστηκε στο ακροατήριο ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το Δικαστήριο μελέτησε τη δικογραφία και σκέφθηκε κατά τον νόμο.
1.Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο αναλογικό παράβολο ποσού 9,90 ευρώ, πλέον ποσού 90,10 ευρώ το οποίο θα πρέπει να επιστραφεί στον προσφεύγοντα ως αχρεωστήτως καταβληθέν ανεξαρτήτως της έκβασης της δίκης (βλ. το 1440347 ειδικό έντυπο παραβόλου, σειράς Α΄), ζητείται η ακύρωση της 54749/23.09.2020 απόφασης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. .........., με την οποία απορρίφθηκε η 54749/23.09.2020 αίτηση του προσφεύγοντος για τη νομιμότοκη επιστροφή του συνολικού ποσού των 990,00 ευρώ, που αφορά επιβληθέντα πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής τελών κυκλοφορίας, το οποίο, κατά τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, καταβλήθηκε αχρεωστήτως. Εξάλλου, νόμιμα χώρησε η συζήτηση της υπόθεσης παρά την απουσία του καθ’ου, που κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, προκειμένου να παραστεί κατά την παρούσα δικάσιμο (σχετ. το με ημερομηνία 16.02.2023 αποδεικτικό επίδοσης κλήσης του επιμελητή δικαστηρίων .............).
2.Επειδή, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας (ΚΔΔ), ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Α΄ 97), ορίζει στο άρθρο 2 ότι: «Η εκδίκαση των διοικητικών διαφορών ουσίας ανήκει στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, εκτός εκείνων που η εκδίκασή τους έχει ανατεθεί, με ειδική διάταξη νόμου, σε άλλα διοικητικά δικαστήρια», στο δε άρθρο 63 παρ. 1 ορίζει ότι: «Με την επιφύλαξη όσων ορίζονται σε ειδικές διατάξεις του Κώδικα, οι εκτελεστές ατομικές διοικητικές πράξεις ή παραλείψεις, από τις οποίες δημιουργούνται κατά νόμο διοικητικές διαφορές ουσίας, υπόκεινται σε προσφυγή». Περαιτέρω, ο ως άνω Κώδικας ορίζει στο άρθρο 71 ότι: «1. Αγωγή μπορεί να ασκήσει εκείνος ο οποίος έχει κατά του Δημοσίου ή άλλου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου χρηματική αξίωση από έννομη σχέση δημοσίου δικαίου. 2 [...]. 4. Η κατά τις προηγούμενες παραγράφους αγωγή είναι απαράδεκτη αν πρόκειται για αξίωση φορολογικού εν γένει περιεχομένου». Στο άρθρο 78 του Κώδικα ορίζεται ότι: «Με την επιφύλαξη όσων ορίζονται στην παρ. 4 του άρθρου 71 ή σε τυχόν άλλες ειδικές διατάξεις, αγωγή για αξίωση που θεμελιώνεται στο παράνομο εκτελεστής διοικητικής πράξης ή παράλειψης δεν είναι απαράδεκτη αν, κατά της πράξης ή της παράλειψης αυτής, δεν ασκήθηκε το από τις κείμενες διατάξεις προβλεπόμενο ένδικο βοήθημα. Στην περίπτωση αυτήν, κατά την εκδίκαση της αγωγής έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 80» και στο άρθρο 80 παρ. 2 ορίζεται ότι: «Με την επιφύλαξη των οριζομένων στην παρ. 4 του άρθρου 71 ή σε τυχόν άλλες ειδικές διατάξεις, αν η αξίωση θεμελιώνεται στο παράνομο εκτελεστής διοικητικής πράξης ή παράλειψης, το δικαστήριο, εφόσον δεν υπάρχει δεδικασμένο, κρίνει παρεμπιπτόντως τη νομιμότητα της πράξης ή της παράλειψης αυτής».
3. Επειδή, όπως παγίως γίνεται δεκτό, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων των άρθρων 63 παρ. 1 και 71 παρ. 1 και 4 του ΚΔΔ, ερμηνευόμενων σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 1 και 73 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας (ΚΦΔ, π.δ. 331/1985, Α΄ 116) και του άρθρου 8 παρ. 4 του ν.δ. 4486/1965 «Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών διατάξεων» (Α΄ 131), οι οποίες, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 285 παρ. 1 του ΚΔΔ, εξακολουθούν να ισχύουν εφόσον ο Κώδικας αυτός δεν περιέχει διάταξη περί προσδιορισμού της έννοιας της φορολογικής διαφοράς (βλ. ΣτΕ 834/2010 Ολομ., 4603/2012, 3363/2013, 2123/2015, 1941/2020), για την επίλυση των διαφορών που αναφύονται κατά τον καταλογισμό φόρων, δασμών, συναφών κυρώσεων κ.λπ., συμπεριλαμβανομένων και των διαφορών που αφορούν την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων κ.λπ., όπως είναι και η ένδικη διαφορά δεδομένου ότι, όπως έχει κριθεί, τα τέλη κυκλοφορίας συνιστούν φόρο (βλ. ΣτΕ 3421/1988, 4287/2011), ο διοικούμενος μπορεί να ασκήσει ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού δικαστηρίου μόνο το ένδικο βοήθημα της προσφυγής όχι δε και το ένδικο βοήθημα της αγωγής (ΣτΕ 2123/2015, 3340/2010, 1764/1994 επταμ.). Επομένως, για την αποκατάσταση της ζημίας που προκαλείται από παράνομη, κατά τον διοικούμενο, πράξη καταλογισμού φόρων, δασμών, συναφών κυρώσεων κ.λπ., ο νόμος επιτρέπει την επιδίωξη επιστροφής του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού μόνο με προσφυγή και όχι με αγωγή αποζημίωσης (ΣτΕ 1062/2006, 2950/2003). Και πριν όμως από την εισαγωγή του ως άνω Κώδικα, από τις προαναφερθείσες διατάξεις των άρθρων 1 και 73 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας και του άρθρου 8 παρ. 4 του ν.δ. 4486/1965, καθώς και από τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 5 του ν. 702/1977 (Α΄ 268) και των άρθρων 1 (παρ. 1 και 2 περ. η΄) και 2 του ν. 1406/1983 (Α΄ 182), με τις οποίες το ένδικο βοήθημα της αγωγής (ασκούμενο κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 24 επ. του π.δ. 341/1978, Α΄ 71) προβλέφθηκε για άλλες κατηγορίες διοικητικών διαφορών, συνάγεται ότι για την επίλυση των ως άνω διαφορών ο φορολογούμενος μπορούσε να ασκήσει αποκλειστικώς το ένδικο βοήθημα της προσφυγής, υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις των άρθρων 73 και επ. του ΚΦΔ. Ειδικότερα, με τον ν. 1406/1983 δεν επεκτάθηκε η δυνατότητα άσκησης αγωγής αποζημίωσης και στις διαφορές που αφορούν την επιστροφή φόρων κ.λπ., αλλά απλώς μεταβιβάστηκε από τα πολιτικά στα διοικητικά δικαστήρια η δικαιοδοσία να κρίνουν διαφορές η επίλυση των οποίων μπορούσε να επιδιωχθεί με το ένδικο βοήθημα της αγωγής αποζημίωσης ήδη υπό το προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς, πράγμα το οποίο, κατά τα προεκτεθέντα, δεν ίσχυε για τις διαφορές προς αποκατάσταση ζημίας από την καταβολή αχρεωστήτως φόρων κ.λπ. Εξάλλου, ούτε με το άρθρο 19 του ν. 1868/1989 (Α΄ 230), με το οποίο προβλέφθηκε η αυτοτέλεια της αγωγής σε σχέση με την προσφυγή ή άλλα ένδικα βοηθήματα, επεκτάθηκε η δυνατότητα άσκησης αγωγής στις ανωτέρω διαφορές, δεδομένου ότι το εν λόγω άρθρο δεν περιέχει τέτοια πρόβλεψη, αλλά απλώς ρυθμίζει ζητήματα που αφορούν τη σχέση αγωγής με την προσφυγή και άλλα ένδικα βοηθήματα στις περιπτώσεις που ήδη προβλέπεται από τον νόμο η άσκηση αγωγής (ΣτΕ 847/2022, 3340/2010 κ.α.). Συνεπώς, παραδεκτώς με την υπό κρίση προσφυγή ζητείται από τον προσφεύγοντα η επιστροφή του ποσού των 990,00 ευρώ που αφορά πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής τελών κυκλοφορίας τα οποία, κατά τους ισχυρισμούς του, καταβλήθηκαν από αυτόν αχρεωστήτως. Η δε κρινόμενη προσφυγή, η οποία ασκείται και κατά τα λοιπά παραδεκτώς, θα πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία της.
4. Επειδή, εξάλλου, με τον ν.2367/1953 «Περί τίτλων κυριότητος, ταξινομήσεως, αδειών κυκλοφορίας και φορολογίας αυτοκινήτων» (ΦΕΚ Α΄ 82) προβλέφθηκε η επιβολή ετήσιων τελών κυκλοφορίας στα αυτοκίνητα οχήματα κάθε κατηγορίας ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης (άρθρο 15), με υπόχρεο τον ιδιοκτήτη του οχήματος, αλλά και τον χρήστη- κάτοχο αυτού, σε περίπτωση μεταβίβασής του κατά χρήση με παρακράτηση της κυριότητας (άρθρο 16), ενώ επί παράλειψης καταβολής τους προβλεπόταν ο καταλογισμός τους με πράξη του οικονομικού εφόρου, καθώς και η επιβολή κυρώσεων σε βάρος του υπόχρεου (άρθρο 24). Ακολούθως, μετά τη διαδοχική τροποποίηση των ως άνω διατάξεων, με το άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 2873/2000 (ΦΕΚ Α΄ 285) ορίστηκε ότι: «Τα τέλη κυκλοφορίας των επιβατικών ιδιωτικής χρήσης αυτοκινήτων […] καταβάλλονται με την προμήθεια ειδικού σήματος που αποτελεί ένδειξη καταβολής. […] Σε περίπτωση εκπρόθεσμης προμήθειας του ειδικού σήματος ή παράλειψης προμήθειας ή καταβολής μειωμένων τελών κυκλοφορίας επιβάλλεται από τη Δ.Ο.Υ. πρόστιμο ίσο με τα τέλη κυκλοφορίας που αντιστοιχούν στο όχημα […] Για τα οχήματα για τα οποία, παρότι υπάρχει υποχρέωση, δεν έγινε προμήθεια ειδικού σήματος τελών κυκλοφορίας ή καταβλήθηκαν μειωμένα τέλη κυκλοφορίας, το οφειλόμενο ποσό τελών κυκλοφορίας, καθώς και το κατά περίπτωση προβλεπόμενο πρόστιμο βεβαιώνονται από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. […] ». Περαιτέρω, με το άρθρο 31 παρ. 4 του ν. 3697/2008 (ΦΕΚ Α΄ 194) προστέθηκαν τα εξής εδάφια στην παρ. 2 του άρθρου 28 του ν. 2873/2000: «Αρμόδιος για τη βεβαίωση των οφειλόμενων τελών κυκλοφορίας και προστίμων σε περίπτωση μη προμήθειας του ειδικού σήματος ή καταβολής μειωμένων τελών είναι ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. φορολογίας εισοδήματος του κατόχου του οχήματος κατά το χρόνο της βεβαίωσης αυτών. Για τη βεβαίωση των οφειλόμενων ποσών, ο αρμόδιος Προϊστάμενος συντάσσει χρηματικό κατάλογο σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις». Στη συνέχεια, θεσπίστηκαν νέες ρυθμίσεις για την καταβολή των τελών κυκλοφορίας με το άρθρο πρώτο παρ. Ε υποπαρ. Ε.7. του ν. 4093/2012 «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 - Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016» (ΦΕΚ Α΄ 222), το οποίο ορίζει ότι: «1. […] Τα τέλη κυκλοφορίας εισπράττονται κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Νοεμβρίου έως την 31η Δεκεμβρίου του προηγουμένου έτους εκείνου στο οποίο αφορούν. […] Οι κάτοχοι των αυτοκινήτων οχημάτων είναι υπόχρεοι στην καταβολή των τελών κυκλοφορίας, που προβλέπονται από τις οικείες διατάξεις, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη ενημέρωση αυτών. […] Σε περίπτωση εκπρόθεσμης καταβολής, μη καταβολής ή καταβολής μειωμένων τελών κυκλοφορίας, με υπαιτιότητα του φορολογουμένου, καταβάλλεται αυτοτελές πρόστιμο ίσο με τα τέλη κυκλοφορίας. […] 2. Για τα ποσά των τελών κυκλοφορίας που δεν έχουν καταβληθεί έως την καταληκτική προθεσμία πληρωμής τους, καθώς και για τα τυχόν οφειλόμενα πρόστιμα, δημιουργούνται χρηματικοί κατάλογοι από την Γ.Γ.Π.Σ. για λογαριασμό των αρμοδίων Δ.Ο.Υ. ή από τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ., κατά περίπτωση. Αρμόδιος για τη βεβαίωση των οφειλομένων τελών κυκλοφορίας και προστίμων είναι ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. που, κατά το χρόνο βεβαίωσης αυτών, είναι αρμόδια για τη φορολογία εισοδήματος του κατόχου του οχήματος. […] Για την είσπραξη ή τη βεβαίωση των κατά περίπτωση οφειλομένων προστίμων, δεν απαιτείται η έκδοση απόφασης του Προϊσταμένου της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται ο τρόπος βεβαίωσης και καταβολής των οφειλομένων τελών κυκλοφορίας και προστίμων και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης. […]». Κατ’ εξουσιοδότηση της τελευταίας διάταξης εκδόθηκε η ΠΟΛ. 1055/21.3.2013 Απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Βεβαίωση τελών κυκλοφορίας έτους 2013 και επομένων ετών τα οποία δεν έχουν καταβληθεί έως την καταληκτική προθεσμία πληρωμής τους, καθώς και των τυχόν οφειλομένων προστίμων επ’ αυτών» (ΦΕΚ Β΄ 881), η οποία ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι: «1. […] Για τα ποσά των τελών κυκλοφορίας που δεν έχουν καταβληθεί έως την καταληκτική προθεσμία πληρωμής τους, καθώς και για τα τυχόν οφειλόμενα πρόστιμα, δημιουργούνται χρηματικοί κατάλογοι από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (Γ.Γ.Π.Σ.) για λογαριασμό των αρμοδίων Δ.Ο.Υ., ή από τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. Αρμόδιος για τη βεβαίωση των οφειλομένων τελών κυκλοφορίας και προστίμων είναι ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. που, κατά το χρόνο της βεβαίωσης αυτών, είναι αρμόδια για τη φορολογία εισοδήματος του κατόχου του οχήματος. Για την είσπραξη ή τη βεβαίωση των κατά περίπτωση οφειλομένων προστίμων δεν απαιτείται η έκδοση απόφασης του Προϊσταμένου της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. 2. Προκειμένου να γίνει η βεβαίωση των κατά την παρ. 1 της παρούσης οφειλομένων ποσών απαιτείται: α) Διαπίστωση μη καταβολής τελών κυκλοφορίας ή καταβολής μειωμένων τελών, με βάση τα υπάρχοντα στο αρχείο της Γ.Γ.Π.Σ. στοιχεία. Η διαπίστωση αυτή γίνεται μετά την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας καταβολής των τελών κυκλοφορίας και την ενημέρωση του πληροφοριακού συστήματος της Γ.Γ.Π.Σ. με τις εισπράξεις των αρμοδίων, σύμφωνα με την οικεία Υπουργική απόφαση, φορέων είσπραξης. Η Γ.Γ.Π.Σ. αφού κάνει τους απαραίτητους ελέγχους- διασταυρώσεις δημιουργεί χρηματικούς καταλόγους για λογαριασμό των Δ.Ο.Υ. και τους αποστέλλει αρμοδίως σε αυτές. […] β) Έλεγχος από τις Δ.Ο.Υ. της ορθότητας των στοιχείων και διαπίστωση τυχόν ύπαρξης ή μη ακινησίας (εκούσιας ή αναγκαστικής), κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των παρ. 1 έως και 6 του άρθρου 22 του Ν. 2367/1953, ή χορηγηθείσας απαλλαγής […] 3. Τα οφειλόμενα ποσά τελών κυκλοφορίας του τρέχοντος κάθε φορά έτους, καθώς και αυτών για τα οποία δεν κατέστη δυνατή η βεβαίωσή τους κατά το έτος μέσα στο οποίο οφείλονται και τα αντίστοιχα πρόστιμα, βεβαιώνονται ταμειακά μετά την αποστολή των χρηματικών καταλόγων από τη Γ.Γ.Π.Σ. ή τη σύνταξη των χρηματικών καταλόγων από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. και καταβάλλονται εφάπαξ μέχρι την τελευταία εργάσιμη για τις Δημόσιες Υπηρεσίες ημέρα του επόμενου μήνα από τη βεβαίωση της οφειλής. Εξάλλου, με το άρθρο μόνο της υπ’ αριθμ. Υ.Α. 1482/2019 (Β’ 4881) προβλέφθηκε ότι : «1. Η προθεσμία για την εμπρόθεσμη καταβολή των τελών κυκλοφορίας έτους 2020, που λήγει την 31-12-2019, καθώς και για τη θέση των οχημάτων σε εκούσια ακινησία, παρατείνεται έως και την 15-1-2020.»
5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας, προκύπτουν τα εξής: Στις 19.12.2019 ο προσφεύγων κατέβαλε διά ηλεκτρονικής πληρωμής στην Δ.Ο.Υ. ............ ποσό 690,00 ευρώ και 300,00 ευρώ, καταχωρώντας ως πεδίο πληρωμής «είδος φόρου» ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ – ΕΙΔ. ΕΙΣΦΟΡΑ Ν.3986/11 – ΤΕΛΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ και συμπληρώνοντας ως ταυτότητα οφειλής τον κωδικό 031318358900423357198209900091, ο οποίος αντιστοιχούσε στην πληρωμή των τελών κυκλοφορίας των οχημάτων ιδιοκτησίας του για το έτος 2020 με αριθμό κυκλοφορίας ............ και ............, αντίστοιχα. Στις 25.05.2020 διενεργήθηκε από την ως άνω Δ.Ο.Υ. επιστροφή στον τραπεζικό λογαριασμό του προσφεύγοντος ποσού 690,00 ευρώ και 197,60 ευρώ, τα οποία αντιστοιχούσαν στα ανωτέρω αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά φόρου εισοδήματος, κατόπιν συμψηφισμού ενός οφειλόμενου προστίμου ύψους 100,00 ευρώ (βλ. έγγραφο της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Taxisnet της Γ.Γ.Π.Σ. με αριθμ. Α.Φ.Ε.Κ. 20466 και 20465 και με ημερομηνία Α.Β.Κ.Τ. την 19η .12.2019). Ακολούθως, ο προσφεύγων στις 06.07.2020 προέβη στην εξόφληση των τελών κυκλοφορίας των οχημάτων ιδιοκτησίας του, καθώς και των επιβαλλόμενων ισόποσων προστίμων εκπρόθεσμης καταβολής τους, (βλ. κωδ.πληρ.3590292678000358125700000138000και3552965028000358127700000060000 αντίστοιχα), συνολικού ύψους 1.980,00 ευρώ [690,00+300,00 ευρώ (τέλη κυκλοφορίας)+ 690,00+300,00 ευρώ (ισόποσα πρόστιμα)], καθότι στο μεταξύ είχε αναγραφεί στον σχετικό χρηματικό κατάλογο της ως άνω Δ.Ο.Υ. για την πληρωμή τους. Ακολούθως, με την 54749/23.09.2020 αίτησή του στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. ζήτησε την διαγραφή των ως άνω προστίμων εκπρόθεσμης καταβολής των επίμαχων τελών κυκλοφορίας και την επιστροφή του ποσού των 990,00 ευρώ που αντιστοιχούσε στα πρόστιμα αυτά, ως αχρεωστήτως καταβληθέντος, καθότι, κατά τους ισχυρισμούς του, είχε προβεί στην εμπρόθεσμη καταβολή των επίμαχων τελών, ήδη από τις 19.12.2019, όπως άλλωστε προέκυπτε βάσει της αναγραφόμενης ταυτότητας οφειλής στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Taxisnet ,ανεξαρτήτως της εκ παραδρομής συμπλήρωσης λανθασμένου πεδίου πληρωμής του φόρου εισοδήματος. Με την 54749/23.09.2020 πράξη του Προϊσταμένου της ίδιας Δ.Ο.Υ η ανωτέρω αίτηση απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν επρόκειτο για αχρεώστητη καταβολή, καθότι η πληρωμή των τελών κυκλοφορίας διενεργήθηκε στις 06.07.2020, ήτοι εκπροθέσμως και ως εκ τούτου νομίμως ο προσφεύγων προέβη στην εξόφληση των ανωτέρων ποσών, καθώς και των επιβαλλόμενων ισόποσων προστίμων εκπρόθεσμής καταβολής τους.
6. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, ο προσφεύγων αμφισβητεί τη νομιμότητα των επίδικων προστίμων εκπρόθεσμης καταβολής τελών κυκλοφορίας, προβάλλοντας ότι ο ίδιος είχε προβεί εμπροθέσμως στην πληρωμή των οφειλόμενων τελών στις 19.12.2019. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι η Διοίκηση όφειλε να θεωρήσει νόμιμη την καταβολή των ποσών των 690,00 και 300,00 ευρώ (σύνολο 990,00 ευρώ) που αφορούσαν τα τέλη κυκλοφορίας των οχημάτων ιδιοκτησίας του με αριθμ. κυκλοφ. ....... και .......... Ε.Ι.Χ αντίστοιχα, όπως άλλωστε προέκυπτε βάσει της αναγραφόμενης ταυτότητας οφειλής, ανεξαρτήτως της συμπλήρωσης λανθασμένου πεδίου πληρωμής (φόρος εισοδήματος) στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Taxisnet, εκ παραδρομής. Εξάλλου, σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται, ο επίδικος καταλογισμός σε βάρος του με το συνολικό ποσό των 1.980,00 ευρώ (690,00+300,00+690,00+300,00) αντίκειται στην αρχή της καλής πίστης και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου, καθότι ο ίδιος δεν έφερε υπαιτιότητα για την αναντιστοιχία μεταξύ της ταυτότητας οφειλής των τελών κυκλοφορίας και του πεδίου πληρωμής του φόρου εισοδήματος, η οποία σε κάθε περίπτωση έπρεπε να αναγνωριστεί ως σφάλμα από το σύστημα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας της Α.Α.Δ.Ε απορρίπτοντας την πληρωμή, ενώ επιπλέον ενημερώθηκε για την εκκρεμή οφειλή των τελών κυκλοφορίας στις 25.05.2020, ότε και πιστώθηκε το αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό των 990,00 ευρώ που αφορούσε το φόρο εισοδήματος. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του επικαλείται και προσκομίζει μεταξύ άλλων τα κάτωθι έγγραφα σε αντίγραφα: α) στοιχεία πληρωμών από την ηλεκτρονική πλατφόρμα taxisnet της Γ.Γ.Π.Σ. από τα οποία προκύπτει η πληρωμή των τελών κυκλοφορίας στις 19.12.2019 με αναγραφόμενη ταυτότητα οφειλής τον κωδικό 031318358900423357198209900091, β) σχετικό πίνακα από το taxisnet στον οποίο αναγράφονται οι επιστροφές των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών 690,00 ευρώ και 300,00 την 19η .12.2019, βάσει των σχετικών στοιχείων Α.Φ.Ε.Κ. και Α.Β.Κ.Τ., γ) βεβαίωση περί μη οφειλής τελών κυκλοφορίας των αυτοκινήτων υπ’ αριθμ. κυκλοφ........ και .......... από την οποία προκύπτει ότι τα τέλη για το έτος 2020 καταβλήθηκαν στις 06.07.2020, δ) «ταυτότητα οφειλής» της Δ.Ο.Υ ............. από την οποία προκύπτει ότι για την πληρωμή των επίδικων τελών συμπληρώθηκε εκ παραδρομής το πεδίο «ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ -ΕΙΔ. ΕΙΣΦΟΡΑ Ν. 3986/11- ΤΕΛΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ» και ε) «κινήσεις» του τραπεζικού λογαριασμού του προσφεύγοντος στην τράπεζα ........., εκ των οποίων προκύπτει ότι η πίστωση του αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου εισοδήματος ποσού 887, 60 ευρώ, ήτοι κατόπιν συμψηφισμού με οφειλόμενο πρόστιμο ύψους 100,00 ευρώ, διενεργήθηκε στις 25.05.2020. Αντιθέτως, το καθ’ού με την από 28.02.2023 έκθεση απόψεών του υπεραμύνεται της νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξης, προβάλλοντας ότι τα οφειλόμενα τέλη κυκλοφορίας για το έτος 2020 καταβλήθηκαν εκπροθέσμως στις 06.07.2020 από υπαιτιότητα του προσφεύγοντος, καθότι, παρόλο που έλαβε γνώση της επιστροφής της αχρεώστητης καταβολής ύψους 990,00 ευρώ στις 19.12.2019, δεν προέβη στην έγκαιρη εξόφλησή τους και συνεπώς νομίμως επιβλήθηκαν σε βάρος του ισόποσα πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής (990,00 ευρώ).
7. Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι, εν προκειμένω, η καταληκτική προθεσμία πληρωμής των οφειλόμενων τελών για το έτος 2020 ήταν αρχικά η 31η .12.2019, βάσει δε της. Υ.Α. 1482/2019 (Β’ 4881) παρατάθηκε έως τις 15.01.2020, ο δε προσφεύγων είχε προβεί στην εμπρόθεσμη καταβολή των επίμαχων τελών, ήδη από τις 19.12.2019, όπως άλλωστε προκύπτει βάσει της αναγραφόμενης ταυτότητας οφειλής στην ηλεκτρονική πλατφόρμα Taxisnet, ανεξαρτήτως της εκ παραδρομής συμπλήρωσης λανθασμένου πεδίου πληρωμής του φόρου εισοδήματος, κρίνει ότι η πληρωμή των τελών κυκλοφορίας έτους 2020 διενεργήθηκε εμπροθέσμως και, ως εκ τούτου, μη νομίμως επιβλήθηκαν τα πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής ύψους 990,00 ευρώ, το ποσό δε αυτό καταβλήθηκε αχρεωστήτως και πρέπει να επιστραφεί στον προσφεύγοντα.
8. Επειδή, κατ' ακολουθίαν, η προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η 54749/23.09.2020 απόφαση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ............ Ακολούθως, πρέπει να επιστραφεί στον προσφεύγοντα το ποσό των 990,00 ευρώ, που αναλογεί στα ανωτέρω πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής τελών κυκλοφορίας και έχει καταβληθεί αχρεωστήτως, νομιμοτόκως από την ημερομηνία κατάθεσης της προσφυγής, από το δε καταβληθέν παράβολο, το ποσό των 9,90 ευρώ πρέπει να αποδοθεί στον προσφεύγοντα (άρθρο 277 παρ. 9 εδ. α’ του Κ.Δ.Δ.), το δε υπόλοιπο ποσό των 90,10 ευρώ να επιστρεφεί σ’ αυτόν ως αχρεωστήτως καταβληθέν. Τέλος, κατ' εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί το καθ’ ου από τα δικαστικά του έξοδα (άρθρο 275 παρ. 1 εδ. α’ του Κ.Δ.Δ.).
Δ Ι Α Τ Α Υ Τ Α
Δέχεται την προσφυγή.
Ακυρώνει την 54749/23.09.2020 απόφαση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. .........
Διατάσσει την επιστροφή στον προσφεύγοντα του ποσού των 990,00 ευρώ, που αναλογεί στα ανωτέρω πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής τελών κυκλοφορίας και έχει καταβληθεί αχρεωστήτως, νομιμοτόκως από την ημερομηνία κατάθεσης της προσφυγής.
Διατάσσει την απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου, ποσού 9,90 ευρώ, στον προσφεύγοντα και την επιστροφή του υπολοίπου ποσού των 90,10 ευρώ ως αχρεωστήτως καταβληθέν.
Απαλλάσσει το καθ’ ου από τα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.